Το NFC βασίζεται στην τεχνολογία RFID. Τα συστήματα RFID περιλαμβάνουν τουλάχιστον έναν εκκινητή (συνήθως μια συσκευή ανάγνωσης/εγγραφής RFID) και οποιονδήποτε αριθμό συσκευών στόχου (γνωστές ως αναμεταδότες), οι οποίες λαμβάνουν, επεξεργάζονται και απαντούν μηνύματα που λαμβάνονται από τον εκκινητή. Η μετάδοση δεδομένων πραγματοποιείται μέσω ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής μεταξύ δύο κεραιών βρόχου. Το κενό μεταξύ της συσκευής ανάγνωσης RFID και του αναμεταδότη ονομάζεται διεπαφή αέρα. Ο στόχος της τεχνολογίας RFID είναι ο εντοπισμός, ο έλεγχος ταυτότητας και η παρακολούθηση αντικειμένων ή ανθρώπων. Για παράδειγμα, στα logistics, οι αναμεταδότες RFID συνδέονται με προϊόντα ή παλέτες μεταφοράς για την παρακολούθηση της ροής των αγαθών.

Ως διεθνές πρότυπο, το NFC καθορίζει μια διαδικασία σύνδεσης RFID για το ηλεκτρομαγνητικό κοντινό πεδίο. Σύμφωνα με το ISO/IEC 180000-3, η τυπική συχνότητα για συστήματα NFC είναι 13,56 MHz – μία από τις ζώνες υψηλής συχνότητας ISM που διατίθενται παγκοσμίως χωρίς άδεια.